ဘယ္တုန္းက ခင္ဗ်ားရဲ႕ နည္းပရိယာယ္
ေတြကို စခဲ့ပါသလဲ မာဘယာ
ဘာအတြက္ အခုလုိျမင့္တဲ့ ေျခတံေတြနဲ႔
ရပ္ေနပါသလဲ။
ဘာေၾကာင့္ အပိုင္းပိုင္း ေျခသလံုး ခုလုိ
ရွည္လ်ားရသလဲ။
စိတ္ျမင့္ၾကြေနသူအသင္။
ေတြကို စခဲ့ပါသလဲ မာဘယာ
ဘာအတြက္ အခုလုိျမင့္တဲ့ ေျခတံေတြနဲ႔
ရပ္ေနပါသလဲ။
ဘာေၾကာင့္ အပိုင္းပိုင္း ေျခသလံုး ခုလုိ
ရွည္လ်ားရသလဲ။
စိတ္ျမင့္ၾကြေနသူအသင္။
ဆြဲငင္အားဗဟုိခ်က္ကို အေပၚေျမွာက္ယူမလုိ႔
ငါ့အေပၚနားရင္ ေလထက္ မေလးမယ့္
သေဘာ။
ငါ့အေပၚအေလးခ်ိန္မဲ့ ရပ္မယ္လား
အသင္တေစၦ။
မိန္းမတစ္ေယာက္ သူ႕ကို ေတာင္ပံရဲ႕
ေအာင္ပဲြလုိ႔ ေခၚတာၾကားဖူးရဲ႕။
ထံုေႏွးေႏွး ဗင္းနစ္မွာပ
ေခါင္းကို မျမီွးဘက္လွည့္တည့္ကာ ျပံဳး
သေပါ့။
ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္ ခ်ိနဲ႔တဲ့ခႏာရဲ႕
အလင္းေဖါက္တေစၦအပိုင္းအစထဲ
ဒီေလာက္မိစာၦအက်င့္ေတြ ထည့္ထားနုိင္
သလဲ။
ဆန္းရဲ႕ မင့္ေတာင္ပံပါးပါး မင့္ေျခတံ
ဖားဖားနဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္ ၀ဲပ်ံနုိင္ရသလဲ၊ ဗ်ဳိင္းလုိ
ေလခဲထုိင္းထုိင္းတစ္ခဲလုိ၊ နတၳိတစ္ခု။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္လို တန္ခိုးစက္၀န္းမ်ိဳး
မင္းမွာ ၀န္းရံေနပ။
မင္းရဲ႔ မိစာၦတန္ခိုးစက္၀န္းကေလး
ေခ်ာင္းေျမာင္းလုိက္ ငါ့စိတ္ေပၚ ထံုထိုင္းမႈတစ္ခု
ခ်လုိက္နဲ႔။
ဒါ မင္းရဲ႕ပရိယာယ္။ မင္းရဲ႕ ညစ္ညမ္းတဲ့
ေမွာ္အစြမ္း တစ္စေပါ့။
မင္းတူရူဆီ ငါ့အာရံုစိုက္ေနမႈ ေသသြား
ေစတဲ့ ေမ့ေဆးအစြမ္း၊ ကိုယ္ေပ်ာက္အစြမ္း၊
ဒါေပမဲ့ ခုငါမင့္အတြက္ကိုသိျပီ၊ ပါးလ်လ်
စုန္းကေ၀ေရ႕။
ဆန္းရဲ႕၊ ငါ့ကိုရစ္သိုင္းကာ စက္၀ိုင္းေတြ
အေရွာင္အတိမ္းေတြနဲ႔၊
ေခ်ာင္းလုိက္၊ ေျမာင္းလုိက္နဲ႔ လုပ္ေနပံုမ်ား၊
ေတာင္ပံေတြနဲ႔ ဖုတ္သဘက္၊
ေတာင္ပံနဲ႔ ေအာင္ပြဲ။
နားလွာသလံုးလ်လ် ရွည္ရွည္ေတြနဲ႔ ရပ္၊
ငါ့ကိုေဘးေစာင္းၾကည့္ ငါသိေၾကာင္း
ပါးနပ္စြာသိ။
အစက္အေျပာင္ အသင္၊
မင္းကိုဆန္႔က်င္တတ္တဲ့ ငါ့စိတ္ကို သိရွိသြား
ျပီးတဲ့ေနာက္၊
ေလထဲေဘးေစာင္းေလး လစ္ထြက္သြားပံုမ်ား
မုန္းလွခ်ည့္။ ။ ။
ထက္ျမက္
ငါ့အေပၚနားရင္ ေလထက္ မေလးမယ့္
သေဘာ။
ငါ့အေပၚအေလးခ်ိန္မဲ့ ရပ္မယ္လား
အသင္တေစၦ။
မိန္းမတစ္ေယာက္ သူ႕ကို ေတာင္ပံရဲ႕
ေအာင္ပဲြလုိ႔ ေခၚတာၾကားဖူးရဲ႕။
ထံုေႏွးေႏွး ဗင္းနစ္မွာပ
ေခါင္းကို မျမီွးဘက္လွည့္တည့္ကာ ျပံဳး
သေပါ့။
ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္ ခ်ိနဲ႔တဲ့ခႏာရဲ႕
အလင္းေဖါက္တေစၦအပိုင္းအစထဲ
ဒီေလာက္မိစာၦအက်င့္ေတြ ထည့္ထားနုိင္
သလဲ။
ဆန္းရဲ႕ မင့္ေတာင္ပံပါးပါး မင့္ေျခတံ
ဖားဖားနဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္ ၀ဲပ်ံနုိင္ရသလဲ၊ ဗ်ဳိင္းလုိ
ေလခဲထုိင္းထုိင္းတစ္ခဲလုိ၊ နတၳိတစ္ခု။
ဒါေပမယ့္ ဘယ္လို တန္ခိုးစက္၀န္းမ်ိဳး
မင္းမွာ ၀န္းရံေနပ။
မင္းရဲ႔ မိစာၦတန္ခိုးစက္၀န္းကေလး
ေခ်ာင္းေျမာင္းလုိက္ ငါ့စိတ္ေပၚ ထံုထိုင္းမႈတစ္ခု
ခ်လုိက္နဲ႔။
ဒါ မင္းရဲ႕ပရိယာယ္။ မင္းရဲ႕ ညစ္ညမ္းတဲ့
ေမွာ္အစြမ္း တစ္စေပါ့။
မင္းတူရူဆီ ငါ့အာရံုစိုက္ေနမႈ ေသသြား
ေစတဲ့ ေမ့ေဆးအစြမ္း၊ ကိုယ္ေပ်ာက္အစြမ္း၊
ဒါေပမဲ့ ခုငါမင့္အတြက္ကိုသိျပီ၊ ပါးလ်လ်
စုန္းကေ၀ေရ႕။
ဆန္းရဲ႕၊ ငါ့ကိုရစ္သိုင္းကာ စက္၀ိုင္းေတြ
အေရွာင္အတိမ္းေတြနဲ႔၊
ေခ်ာင္းလုိက္၊ ေျမာင္းလုိက္နဲ႔ လုပ္ေနပံုမ်ား၊
ေတာင္ပံေတြနဲ႔ ဖုတ္သဘက္၊
ေတာင္ပံနဲ႔ ေအာင္ပြဲ။
နားလွာသလံုးလ်လ် ရွည္ရွည္ေတြနဲ႔ ရပ္၊
ငါ့ကိုေဘးေစာင္းၾကည့္ ငါသိေၾကာင္း
ပါးနပ္စြာသိ။
အစက္အေျပာင္ အသင္၊
မင္းကိုဆန္႔က်င္တတ္တဲ့ ငါ့စိတ္ကို သိရွိသြား
ျပီးတဲ့ေနာက္၊
ေလထဲေဘးေစာင္းေလး လစ္ထြက္သြားပံုမ်ား
မုန္းလွခ်ည့္။ ။ ။
ထက္ျမက္
