ကဗ်ာဆိုတာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ဒုတိယနာမေတာ္
ကဗ်ာဆိုတာ ပစၥည္းမဲ့လူတန္းစားႀကီး
ကဗ်ာဆိုတာ မယာေကာ့စကီးရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေမႊႀကီး
ကဗ်ာဆိုတာ လမ္းလယ္ေခါင္က ဘေလာက့္တုံးေတြ
ကဗ်ာဆိုတာႏႈတ္ခမ္းနီဆိုးထားတဲ့တင္ပါးႀကီး
ကဗ်ာဆိုတာ အမ်ိဳးသားေရးပစၥည္း
ဒီကမၻာႀကီးကို ကဗ်ာနဲ႔ကယ္တင္မယ္
ငါ့ကဗ်ာငါေရးမယ္ မင္းနားလည္စရာမလိုဘူး
ကဗ်ာဆိုတာျပည္သူလူထုႀကီး
ျပည္သူလူထုႀကီးက ကဗ်ာနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ထမင္းငတ္ေနတယ္
သူကိုယ္တိုင္လည္းထမင္းငတ္ေနတယ္
ကဗ်ာဟာ သားပ်က္က်တယ္
အႏုပညာတဲ့အေကာင္းစားစကားလုံးႀကီး
အႏုပညာပုံေဆာင္ခဲႀကီး လမ္းေပၚတက္လာၿပီ
ေရငတ္ေနတဲ့အသားအေရနဲ႔
ကဗ်ာ ဆိုတာ ဦးထုပ္အျဖဴေဆာင္းထားတဲ့ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္သား
တစ္ေန႔လုပ္ခ၈ေထာင္နဲ႔ လႈိင္သာယာကတဲေလးထဲမွာေနတယ္
ကဗ်ာဆိုတာ ကိုယ္စားျပဳမႈႀကီး
စၾက၀ဠာ သၾကားလုံး လူကူးမ်ဥ္းၾကား
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီးမႈ လူေတြနဲ႔ေဝးကြာမႈ likeေတြအမ်ားႀကီးရတဲ့status
တန္ဖိုး၁၅၀၀က်ပ္နဲ႔ မ်က္ႏွာဖုံးလွလွ
အမွာစာ ေခတ္ႀကီးကိုကိုယ္စားျပဳပါတယ္
ကြၽႏု္ပ္တို႔မ်ိဳးဇာတ္ရဲ႕ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ေခတ္ႀကီးရဲ႕အေမွာင္က်မႈဟာ ဒီကဗ်ာပဲ
ကဗ်ာဆိုတာ တစ္ကိုယ္ရည္အာသာေျဖမႈ
စကားလုံးေတြနဲ႔ၿပီးလိုက္တာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ေပါ့သြားတယ္....။